Voru morðin ekki framin?

Salur Þjóðminjasafnsins var fullur í fyrradag á málþingi um Sjöundármorðin. Þau Steinunn Kristjánsdóttir fornleifafræðingur og Gunnlaugur Auðunn Júlíusson stóðu að viðburðinum en bæði eru þau miklir áhugamenn og sérfræðingar um málið.

Á málþinginu var fjallað um málið frá árinu 1802, öllu heldur um mögulegt sakleysi þeirra Bjarna Bjarnasonar og Steinunnar Sveinsdóttur sem dæmd voru til dauða fyrir morð á mökum sínum, en Bjarni var giftur Guðrúnu Egilsdóttur og Steinunn Jóni Þorgrímssyni.

„Á seinni árum hafa verið að koma upp efasemdir um að þarna hafi verið framin morð,“ segir Gunnlaugur í samtali við mbl.is.

Frétt af mbl.is

Efast um eitt frægasta morðmál Íslands

Silfurhnapparnir

Steinunn var með erindi á málþinginu er varðaði nýja uppgötvun í málinu.

Jón Þorgrímsson hvarf í apríl árið 1802 og hálfu ári seinna fannst lík hans rekið á Rauðasandi. Náðist að bera kennsl á líkið vegna þess að á skyrtu hans voru silfurhnappar merktir honum.

„Samkvæmt þeirri atburðarás sem þau áttu að hafa játað átti Jón að hafa verið á leiðinni inn í Skor að ná í hey þegar hann hvarf, en ég var spurð í febrúar hvers vegna hann hafi verið að fara að ná í hey á sparifötunum – en hann var með silfurhnappana,” segir Steinunn í samtali við mbl.is en þetta og margir aðrir þættir í sögunni ganga ekki upp.

Steinunn telur Jón hafa klætt sig upp til að fara yfir til prestsins í Patreksfirði til að segja þau hjónin í sundur, en á þessum tíma vissi hann af ástarsambandi Steinunnar og Bjarna. Þá telur hún hann ef til vill hafa hrapað í gilinu þar.

Uppgert leiði Steinunnar á Sjöundá í Hóllavallagarði Ljósmynd/Aðsend

Gengur ekki upp

„Fólk sem þekkir til aðstæðna segir þetta ekki geta gengið upp,“ segir Steinunn.

„Enginn spurði að neinu enda var engin rannsókn sem fór fram. Fyrir utan það að sýslumaður sem sá um málið var ekki sýslumaður heldur barnabarn sýslumanns sem var síðan ávíttur fyrir ýmislegt eftir málið,“ segir Steinunn.

„Það rekur aldrei neitt þar sem að lík Jóns fannst”

Gunnlaugur fór yfir landfræðilegu atriði málsins sem ekki ganga upp.

„Ég var búinn að grúska mikið í þessu og átta mig á því að það rekur aldrei neitt þar sem að lík Jóns fannst,“ segir Gunnlaugur.

„Þetta var alveg ægilegur vetur. Landið allt var ísilagt. Mér finnst mjög líklegt að hann hafi hrapað niður í gilið, dáið og legið í snjóskafli í gilinu fram á haust. Svo hefur komið asahláka um haustið, snjóbrúin með líkinu dottið niður í ána og líkið bara borist stutta leið með ánni niður í fjöru og straumarnir flutt það nokkur hundruð metra út með fjörunni. Það gengur allt upp. Okkur finnst vera miklar líkur á því, en getum aldrei fullyrt neitt, að þarna hafi ekki verið framin nein morð,“ segir Gunnlaugur.  

Fleira kom fram á málþinginu en að því loknu gekk hluti gestanna yfir í Hólavallagarð þar sem afhjúpaður var nýr minnisvarði um Bjarna og Steinunni frá Sjöundá.

• Blogga um frétt